دین اسلام با شادی مخالف نیست اما شادی باید دارای ویژگی‌هایی باشد که با کرامت انسانی همخوانی داشته باشد. البته با نگاهی به
فرهنگ ایرانی بدون شک باید تأکید کنیم که در هیچ کجای فرهنگ ما ادای حرکات مستهجن و سخیف به عنوان شادی قلمداد نمی‌شود
، تعالیم اخلاقی، مقرر می‌دادند که شادی نباید باعث از بین رفتن وقار و ابهت انسان یا باعث مردن دل و روح آدمی شود. چنانچه امام علی(ع) می‌فرمایند: «وقار خود را در برابر خوشمزگی‌ها و حکایت‌های مضحک و یاوه‌ها و هرزه‌گویی‌ها حفظ کنید» و در عین حال که در آن حرامی رخ ندهد، بر همین مبنا مراتب شادی، در سه بخش(واقعی، حلال و حرام) تقسیم میشود که بهترین و جامع‌ترین نوع آن، شادی معنوی است.
درباره این سایت